Hoe maak je de beste macrofoto’s: gids

De sluitertijd bij macrofotografie hangt af van wat je fotografeert, en de omstandigheden. Over het algemeen is het belangrijk om beweging – zowel van het onderwerp als van de camera – tot het minimum te beperken. Wij delen onze richtlijnen hieronder graag met jou:

• Voor stilstaande onderwerpen (bijvoorbeeld bloemen of stilstaande objecten): een sluitertijd van 1/125 seconde of langer is vaak voldoende als je een statief gebruikt en er geen wind is. Bij handmatig fotograferen zonder statief kan je de sluitertijd verkorten naar bijvoorbeeld 1/250 seconde om bewegingsonscherpte door je handen te voorkomen.
• Voor bewegende onderwerpen (zoals insecten): gebruik een snellere sluitertijd, zoals 1/500 of zelfs 1/1000 seconde, om beweging te "bevriezen". Dit is vooral belangrijk als het onderwerp snel beweegt, zoals een bij die rondvliegt of een springende sprinkhaan.

• Bij weinig licht: wanneer er onvoldoende licht is, kan je een langere sluitertijd gebruiken, maar dan heb je een statief of beeldstabilisatie nodig om trillingen te voorkomen. Je kan ook de ISO-waarde verhogen of een externe flitser gebruiken om meer licht te creëren zonder dat je sluitertijd te lang wordt. Daar lees je zo meteen meer over.
• Een vuistregel: kies een sluitertijd die sneller is dan de brandpuntsafstand van je lens. Dus bij een lens van 100 mm, gebruik je minimaal 1/100 seconde.

Een goede brandpuntsafstand voor macrofotografie hangt wederom af van wat je wilt fotograferen en hoe dicht je bij het onderwerp wilt komen. Over het algemeen raden we je de volgende brandpuntafstanden aan:

• 50 mm tot 60 mm: deze lenzen zijn vaak compacter en lichter, wat ze geschikt maakt voor handmatige macrofotografie en kleinere onderwerpen zoals bloemen of kleine insecten. Het nadeel is dat je dichter bij je onderwerp moet komen, wat bij sommige dieren of insecten, zoals spinnen, lastig kan zijn.

Over het algemeen wil je de ISO-waarde zo laag mogelijk houden om ruis te minimaliseren, terwijl je toch genoeg licht hebt om een scherpe, goed belichte foto te maken. Dit adviseren onze fotografie-experts:

1. Lichtomstandigheden

• Bij goed licht kan je de ISO laag houden, bijvoorbeeld ISO 100 of 200. Dit helpt om de scherpte en details van je onderwerp te behouden zonder ruis.
• Bij minder licht kan je de ISO verhogen naar ISO 400 of 800 om voldoende licht te krijgen zonder dat de sluitertijd te lang wordt. Dit is vooral handig als je geen statief gebruikt of als je snel bewegende onderwerpen fotografeert.

2. Gebruik van flits: als je flits gebruikt om extra licht toe te voegen, kan je de ISO laag houden, zoals ISO 100 of 200, omdat de flits je onderwerp van voldoende licht voorziet.

3. Ruis en beeldkwaliteit: het verhogen van de ISO kan leiden tot meer ruis, vooral bij hogere waardes zoals ISO 1600 of hoger. Als je camera goed presteert bij hogere ISO's, kan je deze instellingen overwegen, maar probeer te vermijden dat je te ver omhoog gaat als je zoveel mogelijk detail wilt behouden.

In het kort: ISO 100 tot 400 is meestal ideaal voor macrofotografie, afhankelijk van de lichtomstandigheden en of je flits gebruikt. Het makkelijkste is om in het begin de ISO-waarde op 100 te zetten en tijdens het fotograferen uitsluitend af te wisselen met je diafragma en de sluitertijd.

Bij macrofotografie is het kiezen van het juiste diafragma belangrijk voor de scherptediepte. Wil je dat je hele onderwerp scherp is, zoals bij een bloem of een object? Gebruik dan een kleiner diafragma, zoals f/8 of f/11. Als je de achtergrond mooi onscherp wilt maken en de focus echt op een klein deel van je onderwerp wilt leggen, kies je voor een groter diafragma, zoals f/2.8 of f/4. Hoe kleiner het diafragma, hoe meer kans op vervaging door diffractie. F/8 tot f/11 is dus vaak de beste balans voor scherpe details zonder veel helderheid te verliezen.